Cami Canavarı

            CAMI CANAVARI

Hatırladığım kadarıyla 2022 nisan ayıydı.Herkesin benimde dahil oruç tuttuğumuz zamanlarda 11 kişi hepimiz bir macera aramaya koyulduk.Ne yapsak diye düşünürken aklımıza camiye girip oyun oynamak geldi. Camiye girdik kimsecikler yoktu başta oturup biraz ısıdık.Nisan ayı olmasına rağmen hava biraz soğuktu.Sonra canımız sıkılmaya başlayınca simit oynamaya başladık.Bu oyun ebelemeceye çok benziyordu ebe olan kişi tek nefeste simiiiiittttt diye bağırarak bizi kovalıyot eğer simit derken nefesi kesilip 2. nefesi alırsa 10 saniye yerinde durmak zorunda kalıyordu.Biz bu oyunu oynarken köydeki yabancı inşaatçılardan biri caminin arka bölümünde namaz kılıyormuş.Aslında amacımız namaz kılan insanı rahatsız etmek değildi fakat aramızdan bir zeki arkadaş adamın olduğu yerdeki cama vurdu.Adam selam verdikten sonra camiden gitti.Bi 2-3 dakika sonra cami canavarı olarak adlandırdığımız kişi camiye geldi ilk başta bizim olduğumuz bölümdeki camı tıklatıp “orda olduğunuzu biliyorum çıkın dışarı”dedi.O an 11 kişi sessizce birbirimize kitlenip ne yapacağız diye düşünüyorduk.Sonra adam camı bırakıp diğer taraftan kapıya geldi.Kapıda kapanmıyordu.Başta 4 kişi kapıyı tutuyorduk o sırada da adam kapıya omuz atıp açmaya çalışıyordu.Sonra 2 kişi bıraktı ben ve bir arkadaş kapıyı tutuyorduk.Biz anın şokuyla kalan 9 kişinin camdan kaçtığını görmemiştik.Fark ettikten sonra ikimizde korkuyla kapıyı tutmaya devam ediyorduk.O korkuyla adam omuz attığında kapı çok fazla açılmaya başlamıştı.O sıra adamın parmağını bir tur sıkıştırdık o endişeyle kapıyıda salınca adam yere düştü.Bizde hemen camdan kaçıp ayakkabılarımızı alıp düğün salonuna kaçtık.Cami canavarı gelmez diye düşüp dinlenmeye çalışırken adam ciddi ciddi bizi kovalamaya gelmişti.Camiden önce kaçanlar dinlendikleri için 1 kişi köprünün altına 2 kişi Büyükyoncalı yoluna kaçmıştı kalan 8 kişi ise koru adı verilen piknik alanına kaçtık.O sıra arkamıza baktığımızda cami canarı son gaz arkamızdan koşuyordu biz ise kaçıyorduk.Çok yorulmuştuk artık yakalayacak sanıyorduk bir anlığına izimizi kaybettirdik bi 2 dakika dinlendik ve yola çıkıyorduk ta ki adam yolun ortasından bize doğru koşana kadar.Adamın geldiğini görünce yine ağaçlar arasına daldık ve koşmaya devam ettik.Sonra tarlalık ve meralık alana çıkıca bi afalladık.Düz yolda yürüyemez olmuştuk hatırladığım kadarıyla yaklasık 100 metrelik düz alanda koşmaya çalışırken 2 kez yere düşmüştüm. En son bi tanıdığın kulübesinin önüne saklandık.Orda soluklanırken tam 47 dakika boyunca kaçtığımızı fark ettik.Sonrasında adamdan kaçtıktan sonra herkes evlerine dağıldı ve olay böylece bitti.O zaman çok korkmuştuk fakat şimdi eğlenceli bir anı.