Bizim Sanatımız Yalnızca Anadolu’muz

 Sadece senin olduğun bahçede güzellikler yoktur.Bizim bahçemizde binbir çeşit güzelliği içinde barındırır.Sen bizi kendini bahçene çeksen bile biz sizin rahatlığınızdan inciniriz,biz zora alışığız.

 Sen bir mabedin köşesinde bir mizayik ararsın.Mabedin en köşesinde bile olsa bir parça mozikle mutlu olur,dünyalara sığmazsın.Biz ise bir camii için upuzun minaresinde bile bir parça çini ve sülüs arar dururuz.Eğer görürsek dünyalar bizim olur.

 Yerden biraz yüksekte insanların seni mutlulukla izlediği, ışığın ise büyük bir çoşkuyla seni takip ettiği sahnede bale yaparak adeta bir kuğu gibi süzülürken kendince dalıp gidersin.Bize ise karşılıklı oynanan görkemli mi görkemli bir zeybeğin yere diz vuruşuyla savrulmak heyecan ve mutluluk verir. 

 Sen sadece bir fırtınayı andıran basit bir orkestra sesinden ürkersin. Bizim için ise ıstırap çekenlerin acıklı sesleri bizde derin ve acıklı bir hal alır.Bizi basit bir fırtına sesi ne kadar ürkütebilir?

 Tabii sen rahat büyümüşsün şehir şehir gezip basit dikili bir heykelden köylüleri anlamaya çalışırsın.Biz zaten köyde büyüdük biliriz tarlada çalışan köylünün yorulmadan,pes etmeden dimdik çalıştığını.Sen bir heykelden ne kadar anlayabilirsin?

 Sen istediğin sanatı sev.Yalnız bizimkini küçümseme. Bizim sanatımız içinde binlerce hikaye,yaşantı,hatıra barındıran güzel Anadolu’muzdur.Fikirlerimiz seninle çok ayrı,sen ayrı ben ayrı yola.Bundan sonra görüşmek üzere,biz Anadolu’muzla mutluyuz.